Het land dat mij compleet heeft verrast is Nicaragua. Vooraf had ik geen hele bijzondere verwachtingen, maar wat was dit een geweldig land. Het land staat bekend om zijn beste sigaren, vele vulkanen, gezelligste hostels en de leukste backpackfeesten. Ook de natuur is schitterend. Ik neem je mee met mijn reisroute van ruim 4 weken backpacken in Nicaragua.
De reisroute door Nicaragua
Vanaf El Salvador naar Nicaragua reizen
Ik kwam binnen vanaf Honduras. Ik reisde met de Ticabus vanaf San Salvador richting León (Nicaragua). De Ticabus is een groot busbedrijf in Midden-Amerika. De bus reist in alle landen van Midden-Amerika en om de grens over te gaan is dit ideaal. Ze helpen je met de controles en laten je weten wat je nodig hebt om de grens over te gaan. Het is wel een duurdere optie om mee te reizen.
De busrit begon om 3:00 ’s nachts en na 2 lange grensovergangen kwam ik rond 19:00 aan in León. Een lange en vermoeiende reisdag. Ook waren de temperaturen erg hoog en moest je toch je focus er een beetje bijhouden tijdens de drukke grenscontrole.
Waarom Nicaragua een fijn land is voor reizigers
Ondanks dat Nicaragua een groot land is, vallen de afstanden heel erg mee. De bestemmingen liggen dichtbij elkaar. Daarnaast is het een heel goedkoop land om doorheen te reizen. Nog een pluspunt: Nicaragua is één van de veiligste landen van Midden-Amerika. In de hoofdstad Managua vind je wel meer criminaliteit. Zelf heb ik hier alleen een tussenstop gemaakt, omdat de verhalen over deze stad niet al te best zijn.
De ‘Nica’s’ zijn maar al te blij dat je er bent en willen je veel laten zien van hun land.
De officiële munteenheid is de Cordoba, maar je kunt ook heel goed met dollars uit de voeten.
León, een warme studentenstad in Nicaragua
Gelukkig had ik genoeg tijd gepland in León om een beetje bij te komen van de reis. Ik verbleef hier 5 dagen. Het is een leuke, mooie stad met veel geschiedenis. De koloniale stad wordt omringd door de vulkanen. Ik bezocht een museum over de burgeroorlog van Nicaragua. Ik deed aan vulkaanboarden, iets wat al een aantal jaar op m’n bucketlist stond en ik bezocht een heel fijn strand op 5 km van de stad af.
Een leuk hostel om te verblijven is ViaVia. Er is een gezellige bar en ieder weekend is hier live muziek. In dit hostel kun je je tour boeken naar de Cerro Negro vulkaan om te gaan vulkaanboarden. De eigenaar is Belgisch, dus ’s avonds eet je je Vlaamse frieten met stoofvlees. Ook al was het 30 graden. Ik kon hier heel erg van genieten.
Op het dak van de witte katedraal van León
Estelí, de beste sigaren ter wereld
Vanaf León reisde ik naar Estelí in 3 uurtjes met de bus. Estelí is geen heel charmant dorpje. De reden waarom ik hierheen reisde, was voor de sigaren. Dit dorp maakt tegenwoordig de beste sigaren ter wereld. Tijd om het proces te bekijken en zelf ook een sigaar in te rollen. Niet makkelijk, wel heel leuk om te zien hoe hier gewerkt wordt.
Ook bezocht ik de Somoto canyon, een nieuw national park op 5 km van Honduras. Ik deed aan Canyoning. Eigenlijk klimmen, klauteren en zwemmen rondom de canyon. Aangezien Estelí niet geheel populair is onder de toeristen was ik hier één van de weinigen en had ik regelmatig een privétour. Ik verbleef 3 nachten in Estelí.
Sigarenfabriek in Estelí
Laguna de Apoyo, een inmens kratermeer met altijd warm water
Vanaf Esteli reisde ik naar Laguna de Apoyo. Een ritje van 7 uur met de bussen. Het was best lastig om bij dit kratermeer te komen aangezien hier geen bussen rijden. Dit is eigenlijk een plek om lekker te relaxen omdat er niet zoveel te doen is. Het water is altijd warm door de vulkanische ondergrond. Het meer is ooit ontstaan door een vulkaanuitbarsting. Rondom het meer kun je wandelen of hardlopen. Daarnaast kun je heel veel verschillende soorten vogels en apen spotten. Ik verbleef 2 tot 3 nachten aan het meer. Mocht je minder tijd hebben is 1 nachtje ook genoeg.
Ik verbleef in Paradiso hostel, recht aan het kratermeer. Ze hadden hier een grote tuin met een restaurant en hangmatten. Zo bestel je ’s ochtends een heerlijke koffie na een duik in het warme water van het kratermeer.
Vanaf Laguna de Apoyo is het ongeveer een anderhalf uur reizen naar Granada. Het makkelijkste is als je accommodatie een taxi voor je bestelt om je naar de hoofdweg te brengen. Dit kost ongeveer 5 dollar. Vanaf hier rijden de bussen vrijwel allemaal richting Granada. Een busritje naar Granada kost zo’n 0,65 dollar.
Granada, de oudste stad van Midden-Amerika
Ik reisde verder naar Granada, de mooiste stad van Nicaragua en misschien wel van heel Midden-Amerika. Granada is de oudste stad van Midden-Amerika. De straten zijn hier superschoon. Dit is echt het paradepaardje van Nicaragua. Granada is een fijne stad met veel lunchplekjes en koffietentjes. Ook is er een grote markt waar je van alles kunt vinden.
Kleurrijke stad Granada
Ik bracht bezoek aan de Masaya vulkaan. Een indrukwekkende vulkaan waar je letterlijk de lava kunt zien gloeien. De omgeving was supermooi en ik blijf iedere keer verrast worden door wat moeder natuur ons te bieden heeft. Ik betaalde voor de tour 20 dollar.
Ik verblijf in Boca & Boca, een gezellig hostel waar alle nieuwe reizigers om 18:00 worden ontvangen met een welkomsdrankje. Zo leer je gelijk mensen kennen waarmee je op pad kunt. Wat een goed concept voor de soloreiziger!
Om mijn tijd in Granada af te sluiten, ging ik mee op een boottocht: de boozecruise. Dit is een nieuw concept georganiseerd door het hostel. Rond 3 uur gingen we met de boot op pad en na de nodige drankjes komen we rond een uur of 7 aan op een privé eiland. Hier draait een dj en kun je eten en drinken. Per 2 uur rijden er shuttles terug naar Granada. Ik betaalde 15 dollar voor de tour inclusief 5 drankjes.
Ometepe eiland, mijn favoriete bestemming van Nicaragua
De volgende dag pakte ik de bus richting de haven waar de boot naar Ometepe eiland gaat. Ik reis naar Rivas en vanaf hier stap ik over op een andere bus naar de haven. Voor het laatste stukje moet je een taxi nemen. Vanaf hier pak je de ferry die je in 2 uur afzet op Ometepe eiland. Dit was mijn favoriete bestemming van Nicaragua.
Ik ontmoette een koppel uit Israël die naar dezelfde accommodatie moesten als ik. De accommodatie was helemaal in het zuiden van het eiland. Gelukkig konden we samen een taxi delen. Het was een stukje rijden, maar aangekomen bij de finca hing er een oase van rust.
Wandeling naar de San Ramon waterval op Ometepe eiland
Finca Mystica was één van de beste accommodaties die ik ooit heb gehad. Rondom de tropische tuin groeit van alles. Er wordt hier iedere avond een wisselend diner geserveerd met producten uit de tuin. Iedereen eet gezamenlijk aan een lange tafel waardoor je bijna iedereen kent uit de finca. Ryan, de eigenaar heeft zijn zaakjes goed voor elkaar. Het personeel is vriendelijk, lacht en heeft het heel erg naar z’n zin tijdens werk. Ik besloot om hier een week te verblijven. Het voelde eigenlijk wel een beetje als thuis.
Ometepe eiland is het enige eiland dat is ontstaan door 2 vulkaanuitbarstingen. Deze vulkanen kun je beide beklimmen. Aangezien ik al aardig wat vulkanen had beklommen sloeg ik deze over. Ik besloot om te gaan mountainbiken rondom het eiland. Ook deed ik een kajaktocht en bezocht ik de prachtige San Ramon waterval. Rondom het eiland zijn er nog veel meer dingen te doen zodat je hier makkelijk een langere tijd kun vermaken.
Sunday Funday in San Juan del Sur
Terug met de ferry naar het vaste land. Ik reisde namelijk verder naar San Juan del Sur. Een surfersdorpje wat vooral bekend staat om Sunday Funday, het grootste feest van Midden-Amerika. Het is eigenlijk een soort kroegentocht. Alleen bezoek je nu hostels met zwembaden. Aangezien veel reizigers dezelfde route afleggen in Nicaragua kom je ook weer veel bekenden tegen. Zo had ik een vriendengroep van 8 mensen waarmee we naar het feest gingen.
Uitzicht op het strand van San Juan del Sur
Verder is San Juan del Sur niet mijn favoriete plek. Het is een beetje een veredeld surfdorp. De stranden rondom zijn wel erg mooi en het is ook leuk om naar het Christusbeeld te wandelen rond zonsondergang.
Vanaf hier zit je vlakbij de grens van Costa Rica. Ik reisde verder met een Zwitser die ik had leren kennen in San Juan del Sur. In Costa Rica ontmoet ik Tamara na 5 maanden en reizen we een tijd samen. Benieuwd naar de verhalen, houd onze blog in de gaten.
0 reacties